Pişmanım - Dünya Duysun

Pişmanım

Hatalarım için af diliyorum

Bilerek ve doğrudan kimseye zulmetmedim. Ama pişmanlık duyduğum hatalarım var.

***

Pişmanlık, hatayı kabul etmeyi gerektirir. Hatalarımı kabul ediyor ve itiraf ediyorum.

Pişmanlık, nedamed duymayı, yaptıklarına üzülmeyi gerektirir. Üzgünüm.

Pişman, hatasını tekrar yapmamaya azmetmelidir. Hatalarımı tekrarlamayacağım.

Aleni suçların pişmanlığı gizli olmaz, açıktan söylenmeli. Buradan haykırıyorum; bütün dünya duysun!

Pişmanlık, suçun cezasını çekmeyi gerektirir. Haksız yere 14 ay hapis yattım, işimi, onurumu kaybettim, ülkemi terk ettim. Haklı suçlarım için cezam neyse razıyım. 

Pişmanlık, hak sahiplerine haklarını ödemeyi gerektirir. Yaşayan hak sahipleri benden haklarını misliyle alabilirler. Ölenlere öteki dünyada hesap vereceğim.

***

• Filistinli çocuğun kolunu kıran İsrailli askeri kınadım ama Almanya'da katledilen milyonlarca yahudiye kayıtsız kaldım.
• Balkan'larda zulmedilen Türklere empati yaptım ama Evlerinde oturduğum Ermeni ve Yunan'ların başına gelenleri düşünmedim.
  
• Filistin için yürüyüşlere katıldım ama Namibya'da üzerlerinde deney yapılan insanları duymamıştım bile.
  
• Başörtülü kızların oturma eylemine katıldım ama LGBT'lere yapılan ayrımcılığı görmezden geldim.
  
• Said Nursi'ye zulmedenleri lanetledim ama Bahriye Üçok'un katillerini sormadım bile.
  
• Seyyid Kutub'un katillerine kin duydum ama Ahmet Taner Kışlalı'nın kim olduğunu bile araştırmadım.
  
• "Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem" dedim ama KHK zalimliğinin mimarı AKP'ye oy verdim.
  
• Hazreti Hüseyin'in katillerinden nefret ettim ama Japonya'daki masumların katledilmesine sustum.
• Baskıdan namazımı gizli kıldığım zamanlar oldu ama gayrımüslimlerin dertleriyle dertlenmedim.
  
• Kırım Türklerinin çilesini okudum ama Romanlar için yeterince mücadele etmedim.
• Uygurlara yapılan Çin zulmünü lanetledim ama baskı altındaki Kuzey Korelileri yeterince umursamadım.
• Muhsin Yazıcığlu'nun hapsedilmesini ayıpladım ama Ahmet Şık'ın tutuklanmasını sorgulamadım.
• Aliya İzzetbegoviç'e yapılanlara ağladım ama Nelson Mandela'nın başına gelenler beni fazlaca ilgilendirmedi.
  
• Adnan Menderes'in idamına üzüldüğüm kadar Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan'a üzülmedim.
• Merve Kavakçı'ya yapılan ayrımcılığı protesto ettim ama Uğur Mumcu'un katledilmesini belgesel gibi seyrettim.
• Ordudan atılan dindar askerlere üzüldüm ama Alevilerin sorunlarıyla ilgilenmedim.
  
• Rohinyalı Müslümanlar için dertlendim ama burnumun dibinde Kürtlere yapılanları göremedim.
• Nazım Hikmet, Ahmet Kaya ve daha nice insanların başına gelenlerden ya haberim olmadı, ya da kulak ardı ettim.
• Jose Mujica'nın 14 yıl hapiste kaldığını yeni öğrendim.
• Gandi'nin öldürülmesi beni ne ilgilendiriyordu ki...
  
• Hayvan deneyleri, yağmur ormanlarının yok edilmesi, derelerin kurutulması, suların kirletilmesi benim öncelikli sorunlarım değildi.
  

***

Şimdi hatırlamadığım pişmanlıklarım da vardır mutlaka.

Oysa Meriç'te boğulan Aylan ve Bekir'in katilleri aynıydı...

Ahmet Kaya'ya zulmedenlerle Ahmet Altan'ı hapse atanlar birbirinden farklı değildi.

Ama ben bunları geç fark ettim. 

Olsun, geç de olsa fark ettim ve pişmanlığımı dile getiriyorum. 

Sen de pişman mısın? Yoksa sadece "etkin pişman" mı?

Eğer pişmansan gereğini yap!