2 Kasım 2020 Pazartesi

Let the world hear: I have regrets!

 I have regrets!
I ask forgiveness for my mistakes.
I did not knowingly and directly persecute anyone. But I have sins that I regret.

***
To regret requires admitting the mistake. I admit that I did wrong.
Regret entails being nagged and sorry for what you have done. I am sorry for my wrong actions.
One who regrets should be determined not to make his mistake again. I will not repeat my errors.
Regretting blatant crimes can’t be kept secret, it must be said openly. I'm screaming from here; Let the whole world hear!
Repentance requires the punishment of the crime. I was unjustly in prison for 14 months, lost my job, my honor, and finally, left my country. I'm okay with my punishment for my righteous crimes.
Repentance involves paying back rights. Right holders who are alive can refer to me. However, I will account for those who died in the afterlife.
***

  • I condemned the Israeli soldier who broke the arm of the Palestinian boy, but I remained indifferent to the millions of Jews murdered in Germany.
  • I empathized with the Turks who were persecuted in the Balkans, but I did not think about what happened to the Armenians and Greeks I was residing their houses.
  • I participated in marches for Palestine but I had not even heard of the people experimented with in Namibia.
  • I attended the sit-in protests for girls wearing headscarves but ignored the discrimination against LGBT’s.
  • I cursed those who persecuted Said Nursi, but I did not even ask about the murderers of Bahriye Üçok.
  • I heard a grudge against Seyyid Kutub's murderers, but I did not even investigate who Ahmet Taner Kışlalı was.
  • I said "I cannot applaud the malice, I can never love the cruel", but I voted for the AKP, the architect of the KHK decree-law cruelty.
  • I hated the murderers of Hazrat Hussein, but kept silent about the massacre of the innocent in Japan.
  • There were times when I kept my prayers secret because of pressure, but I did not worry about the problems of non-Muslims.
  • I read the ordeal of the Crimean Turks but I did not struggle enough for the Romans.
  • I cursed the Chinese persecution of the Uighurs but did not care enough about the oppressed North Koreans.
  • I condemned Muhsin Yazıcığlu's imprisonment, but I did not question Ahmet Şık's arrest.
  • I cried over what happened to Alija Izetbegovic, but what happened to Nelson Mandela did not interest me much.
  • I was not sorry for the execution of Adnan Menderes as much as Deniz Gezmiş and Yusuf Aslan.
  • I protested the discrimination against Merve Kavakçı, but I watched Uğur Mumcu's murder like a documentary.
  • I felt sorry for the religious soldiers expelled of the army, but I did not deal with the problems of the Alevi’s.
  • I was worried about Rohingya Muslims, but I couldn't see what was done to the Kurds right under my nose.
  • I either did not know what happened to Nazım Hikmet, Ahmet Kaya and many others, or I ignored them.
  • I just learned that Jose Mujica has been imprisoned for 14 years.
  • What interested me that Gandhi was killed ...
  • Animal experiments, rainforest destruction, draining of streams, and water pollution were not priority issues to me.

***
I definitely have further regrets that I don't remember now.
However, the murderers of Aylan and Bekir who drowned in Meriç were the same ...
Those who persecuted Ahmet Kaya and those who imprisoned Ahmet Altan were no different.
But I noticed them late.
No matter, although late, I realized my mistakes, and I express my regret.
Do you have regrets too? Or just benefiting from the effective repentance law?
If you regret, do what it requires!

1 Kasım 2020 Pazar

Pişmanım - Dünya Duysun

Pişmanım

Hatalarım için af diliyorum

Bilerek ve doğrudan kimseye zulmetmedim. Ama pişmanlık duyduğum hatalarım var.

***

Pişmanlık, hatayı kabul etmeyi gerektirir. Hatalarımı kabul ediyor ve itiraf ediyorum.

Pişmanlık, nedamed duymayı, yaptıklarına üzülmeyi gerektirir. Üzgünüm.

Pişman, hatasını tekrar yapmamaya azmetmelidir. Hatalarımı tekrarlamayacağım.

Aleni suçların pişmanlığı gizli olmaz, açıktan söylenmeli. Buradan haykırıyorum; bütün dünya duysun!

Pişmanlık, suçun cezasını çekmeyi gerektirir. Haksız yere 14 ay hapis yattım, işimi, onurumu kaybettim, ülkemi terk ettim. Haklı suçlarım için cezam neyse razıyım. 

Pişmanlık, hak sahiplerine haklarını ödemeyi gerektirir. Yaşayan hak sahipleri benden haklarını misliyle alabilirler. Ölenlere öteki dünyada hesap vereceğim.

***

  • Filistinli çocuğun kolunu kıran İsrailli askeri kınadım ama Almanya'da katledilen milyonlarca yahudiye kayıtsız kaldım.
  • Balkan'larda zulmedilen Türklere empati yaptım ama Evlerinde oturduğum Ermeni ve Yunan'ların başına gelenleri düşünmedim.
  • Filistin için yürüyüşlere katıldım ama Namibya'da üzerlerinde deney yapılan insanları duymamıştım bile.
  • Başörtülü kızların oturma eylemine katıldım ama LGBT'lere yapılan ayrımcılığı görmezden geldim.
  • Said Nursi'ye zulmedenleri lanetledim ama Bahriye Üçok'un katillerini sormadım bile.
  • Seyyid Kutub'un katillerine kin duydum ama Ahmet Taner Kışlalı'nın kim olduğunu bile araştırmadım.
  • "Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem" dedim ama KHK zalimliğinin mimarı AKP'ye oy verdim.
  • Hazreti Hüseyin'in katillerinden nefret ettim ama Japonya'daki masumların katledilmesine sustum.
  • Baskıdan namazımı gizli kıldığım zamanlar oldu ama gayrımüslimlerin dertleriyle dertlenmedim.
  • Kırım Türklerinin çilesini okudum ama Romanlar için yeterince mücadele etmedim.
  • Uygurlara yapılan Çin zulmünü lanetledim ama baskı altındaki Kuzey Korelileri yeterince umursamadım.
  • Muhsin Yazıcığlu'nun hapsedilmesini ayıpladım ama Ahmet Şık'ın tutuklanmasını sorgulamadım.
  • Aliya İzzetbegoviç'e yapılanlara ağladım ama Nelson Mandela'nın başına gelenler beni fazlaca ilgilendirmedi.
  • Adnan Menderes'in idamına üzüldüğüm kadar Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan'a üzülmedim.
  • Merve Kavakçı'ya yapılan ayrımcılığı protesto ettim ama Uğur Mumcu'un katledilmesini belgesel gibi seyrettim.
  • Ordudan atılan dindar askerlere üzüldüm ama Alevilerin sorunlarıyla ilgilenmedim.
  • Rohinyalı Müslümanlar için dertlendim ama burnumun dibinde Kürtlere yapılanları göremedim.
  • Nazım Hikmet, Ahmet Kaya ve daha nice insanların başına gelenlerden ya haberim olmadı, ya da kulak ardı ettim.
  • Jose Mujica'nın 14 yıl hapiste kaldığını yeni öğrendim.
  • Gandi'nin öldürülmesi beni ne ilgilendiriyordu ki...
  • Hayvan deneyleri, yağmur ormanlarının yok edilmesi, derelerin kurutulması, suların kirletilmesi benim öncelikli sorunlarım değildi.

***

Şimdi hatırlamadığım pişmanlıklarım da vardır mutlaka.

Oysa Meriç'te boğulan Aylan ve Bekir'in katilleri aynıydı...

Ahmet Kaya'ya zulmedenlerle Ahmet Altan'ı hapse atanlar birbirinden farklı değildi.

Ama ben bunları geç fark ettim. 

Olsun, geç de olsa fark ettim ve pişmanlığımı dile getiriyorum. 

Sen de pişman mısın? Yoksa sadece "etkin pişman" mı?

Eğer pişmansan gereğini yap!